پلی اتیلن گلیکول یک ساختار زنجیره ای خطی است که از گروههای مکرر اتیلن اکسید تشکیل شده است ، با یک گروه هیدروکسیل در هر انتها ، و آن را به یک مخلوط بسیار پلیمری تبدیل می کند. با افزایش وزن مولکولی نسبی ، پلی اتیلن گلیکول به تدریج از یک مایع چسبناک بی رنگ و بی بو به یک جامد مومی تغییر می کند و هیگروسکوپی آن به سرعت کاهش می یابد. با افزایش وزن مولکولی نسبی ، سمیت کاهش می یابد. پلی اتیلن گلیکول با وزن مولکولی نسبی بیش از 4000 خنثی ، غیر سمی است و زیست سازگاری خوبی دارد. برای بدن انسان بی خطر است ، اما هنوز هم به دما حساس است.
پلی اتیلن گلیکول 6000 یک ورق جامد مومی سفید یا پودر دانه ای ، غیر سمی و مقاوم در برابر شعله است. به عنوان یک ماده شیمیایی عمومی منتقل می شود ، در یک مکان خشک بسته می شود و ذخیره می شود. دارای انعطاف پذیری قوی ، خواص فیلم سازی و امکان بهبود انتشار دارو از قرص ها است. این ماده اغلب به عنوان مسدود کننده تبخیر در لایه برداری از پوشش استفاده می شود و به عنوان چسب در ساخت قرص در میدان دارویی مورد استفاده قرار می گیرد. این می تواند سطح قرص ها را براق و صاف کند و به راحتی آسیب دیده یا چسبیده نیست. همچنین می توان با اضافه کردن پلی اتیلن گلیکول مایع برای ویسکوزیته تنظیم کرد و به عنوان ماتریس شیاف استفاده شد. در مقایسه با ماتریس های لیپوفیلی ، مزایای بسیاری دارد. به عنوان مثال ، شیاف هایی که دارای نقاط ذوب بالاتر هستند می توانند تهیه شوند که می تواند در برابر اثرات هوای با دمای بالا مقاومت کند. انتشار مواد مخدر تحت تأثیر نقطه ذوب قرار نمی گیرد. در طول دوره ذخیره سازی ، ثبات جسمی خوب است.
